یعقوب باوقار زعیمی

این روزها باید گفت که روز کلنج(کلنج خومون بخترن تا انگشت… انگشت چیزی دگه تصور ابو)

کلنجی که روی صفحه‌ای اندرویدی می‌لغزد و گاه خود واژه‌هایی هم جلویت می‌گذارد یا کپی پیستی هم حی و حاضر…

کلنجی که ناچار است نوشته‌های کوتاه و بیشتر کشکول مانند نوشت تا سری به آن گرم شود و حوصلۀ دویست نفر هموند و دگر حواله دهندگان، سر نرود…

چه حوصله‌کنندگانی که وقت را بدین‎‌گونه هدر کنند…!

فحش و بد و بیراه‌ها هم چاشنی جُک و کلیپ‌های رنگارنگ و راست و دروغ‌بافی، مغلطه گردد و آبی هم از آب تکان نخورد!

چه بایدم گفت که روز قلم مبارک یا تسلیت!